Tobias Richter, genel direktör 
Philippe Cohen, bale direktörü

Program

Lux / Glory
Ballet du Grand Théâtre de Genève
Genel Direktör : Tobias Richter
Bale Direktörü : Philippe Cohen
Ballet du Grand Théâtre Sponsoru : Vacheron Constantin

Lux

Koreograf : Ken Ossola
Müzik : Gabriel Fauré – Requiem
Sahne tasarımı ve kostüm : Jean Marc Puissant
Işıklandırma : Kees Tjebbes
Süre : 35 dakika
22 dansçı

Müzikler:
1- Introitus Requiem aeternam Kyrie LLS  6 :33
2- Requiem, op. 48:2. Offert…um: Domine Jesu Christe  8:28
3- Santus LLS   3 :31
4- Requiem, op. 48:4. Pie Jesu   3 :49
5- Agnus Dei LLS  5 :43
6- Libera me LLS   4 :43
7- Requiem, op. 48.7. In paradisum  3 :16

Ara

Glory

Koreografi ve sahne tasarımı: Andonis Foniadakis
Müzik : Georg Friedrich Haendel
Beste, müzikal düzenleme ve sahne tasarımı asistanı: Julien Tarride
Kostüm : Tassos Sofroniou
Işıklandırma : Mikki Kunttu
Süre : 63 dakika
22 Dansçı

1- Giriş - Julien Tarride
2- Handel - DIXIT DOMINUS  coro gloria patri
3- Handel - Concerto grosso in G minor, Op. 6, No. 6 - 1. Largo affetuoso
4- Geçiş - Julien Tarride
5- Handel - Coro dixit dominus domino meo
6- Handel - Concerto grosso in D minor, Op. 6, No. 10 - 3. Air: Lentement
7- Geçiş - Julien Tarride
8- Handel - Concerto grosso in Bb major, Op. 6, No. 7 - 5. Hornpipe
9- Geçiş - Julien Tarride
10- Handel - Concerto grosso in B minor, Op. 6, No. 12 - 1. Largo
11- Geçiş - Julien Tarride
12- Handel - Concerto grosso in D minor, Op. 6, No. 10 - 1. Ouvertür
13- Handel - Concerto grosso in D minor, Op. 6, No. 10 - 2. Allegro
14- Handel - Suites de Pieces pour le Clavecin - Air In G Minor HV 467: Lentement
15- Handel - Suites de Pièces pour le Clavecin rapido
16- Handel - Concerto grosso in A major, Op. 6, No. 11 - 1. Andante larghetto e staccato
17- Handel - Concerto grosso in Bb major, Op. 6, No. 7 - 3. Largo
18- Handel - excerpt from Messiah - 1751 Version
19- Handel - DIXIT DOMINUS  De torrente in via
20- Geçiş - Julien Tarride
21- Handel: Messiah "Hallelujah chorus" - 1751 Version
22- Geçiş - Julien Tarride
23- Handel: ombra mai fu

Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi (Ballet Du Grand Théâtre De Genève)

Cenevre’de balenin tarihi 19. yüzyıla dayanmaktadır. Başlangıçta Bastion’da bulunan daha sonra bu günkü Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi’nin bulunduğu yere yapılan “Théâtre de Neuve” ile yakın bir bağa sahiptir. Burada 1870’lere kadar dönemin bale ustalarının yönetiminde bir kaçı solist unvanına sahip iki düzine dansçı bulunuyordu.

20. yüzyılın başlangıcından itibaren dansın Cenevre’deki evrimi; Diaghilev’in Rus Balesi ve Nijinski’nin eserlerini İsviçreli izleyicilerle buluşturan Emile Jaques-Dalcroze ve daha sonraları Ernest Ansermet gibi isimlerden büyük ölçüde etkilenmiştir. Bu dönem ve sonrasındaki İkinci Dünya Savaşı boyunca Büyük Tiyatro’nun Bale Bölümü opera, operetlere dağılarak veya ikili danslarla varlığını sürdürdü.1951 yılında yanan Büyük Tiyatro yeniden inşa edildikten sonra Grand Casino Paris Opera Balesi ve Maurice Béjart’ın 20. Yüzyıl Balesi’nin birkaç etkinliğine ev sahipliği yaptı.

1962 yılında tiyatronun yeniden açılışını onurlandırmak adına Büyük Tiyatro, sanatsal direktör Janine Charrat’ın (1962-64) yönetimi altında büyük bir grubu bünyesine kattı. Dönemin en büyük klasik dansçılarından biri olan Serge Golovine, 1964 yılında Charrat’tan devraldığı sanatsal direktörlük görevini 1969 yılına dek sürdürdü. Serge Golovine koreograf ve baş dansçı olarak yaptığı çalışmalara ilave olarak eğitmen olarak da hizmet vermekteydi.

1969 yılında Büyük Tiyatro’nun o zamanki direktörü olan arkadaşı Herbert Graf tarafından davet edilen 20. yüzyılın en müthiş koreografı George Balanchine, Topluluğun Sanatsal Danışmanı oldu. Balanchine Büyük Tiyatro’nun New York City Ballet’in Avrupa Elçiliği haline gelmesini sağladı ve 1969 yılından 1973 yılına kadar Alfonso Cata’yı bu grubun direktörü olarak görevlendirdi. Cata, Topluluk için yeni bir yönelim sağladı. Sanatçı, kendi eserlerini oluşturmanın dışında Balanchine’nin harika koreografilerini stil ve muhteşem müzikalite ile yeni bir boyuta taşıdı. Cata ayrıca Tudor ve Bolender gibi dünyaca ünlü diğer koreografları Cenevre’ye davet etti ve Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi’nin popülerliğini katkı sağladı.

Daha sonraları Balanchine’den esinlenen New York City Ballet’in solisti Patricia Neary 1973 ile 1978 yılları arasında Topluluğu yönetti. Neary’in ayrılmasıyla birlikte Balanchine dönemi de sona erdi. Paris Operası’nın eski muhteşem baş dansçılarından Peter van Dyk 1978 ile 1980 yılları arasında görevi devraldı. O dönem yeni göreve getirilen Genel Direktör Hugues Gall, 1980 yılında Bale Direktörlüğü’ne Oscar Araiz’i getirdi. Bu muhteşem Arjantinli sanatçı, 1980 ile 1988 yılları arasında Topluluğun yeni, modern ve yenilikçi ekspresyonist tarzda bir stili benimsemesini sağladı. Bu verimli geçen 8 yıllık dönem boyunca Tango, Adagietto, Scènes de famille ve Cantares dahil olmak üzere 30’dan fazla prömiyerin gösterimi yapıldı.

1988-89 döneminde bu kez Finlandiya Ulusal Balesi ve Stockholm’deki Cullberg Balesi’nin eski direktörü Gradimir Pankov görevi üstlendi. Pankov, Topluluğun başında o güne kadar görev yapan direktörler arasında koreografi geçmişi olmayan tek isimdi. Onunla birlikte Topluluk artık belli bir stile bağlı kalmadı ve birçok değeri benimseyerek ve başa geçen koreografların geniş stilistik spektrumuna ayak uydurarak tarihinde yeni bir sayfa açtı. Bu dönemde Jiri Kylian, Christopher Bruce, Rudi Van Dantzig, Mats Ek ve Ohad Naharin’in de aralarında bulunduğu dönemin önde gelen bazı koreograflarının ilk kez Cenevre’ye gelmesiyle dinleyiciler her zamankinden farklı bir repertuarla karşılaştı. Yeni isimlerle yapılan bu işbirliği Topluluğa yeni bir enerji getirdi

1996 yılından itibaren Renée Auphan, Cenevre Büyük Tiyatrosu’nun Genel Direktörü oldu ve Balenin yönetimi için François Passard ile Giorgio Mancini’ye yetki verdi. Bu dönemde de Topluluk neo-klasik ve çağdaş tarzdaki konukları Cenevre’ye davet etmeye devam etti. Cenevre Büyük Tiyatrosu’nun Genel Direktörü Jean-Marie Blanchard 2003 yılında balenin başına geçmesi için Philippe Cohen’i görevlendirdi. Cohen, göreve geldiği tarihten itibaren Topluluğun Andonis Foniadakis, Sidi Larbi Cherkaoui, Gilles Jobin veya Benjamin Millepied gibi koreograflarla birlikte çalışmasını sağladı ve Carolyn Carlson, Lucinda Childs, Jerome Robbins, Nacho Duato ve Saburo Teshigawara gibi tanınmış koreografların eserleriyle Topluluğun repertuarını zenginleştirdi.

Cenevre Büyük tiyatrosu Balesi,  Ken Ossola, Pontus Lidberg, Dominique Bagouet, Joëlle Bouvier, Michael Kelemenis ve Emanuel Gat gibi isimler tarafından oluşturulan heyecan verici yeni çalışmalarla repertuarını genişletmeye ve izleyici kitlesini artırmaya devam ediyor. 2009 yılında Tobias Richter Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi’nin Genel Direktörü oldu ve Topluluğun devamlılığına ve proje seçimlerine destek verdi. Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi, Amerika, Avustralya, Güney Amerika, Güney Afrika ve Asya’yı kapsayan uluslararası turnesinde muhteşem sanatıyla tüm dünyadan izleyicileri kendisine hayran bırakıyor.

Ken Ossola/Andonis Foniadakis’in koreografileri

Yükselme ve İçerme (İhtiva etme)

İki yüzyıllık bir süre Handel’i Fauré’den ayırmaktadır. Bu durum akla şu soruyu getiriyor: “İki besteci arasındaki bu zaman farkı bir dans akşamını onların müziklerine dayandırmayı engeller mi?”

Cevabın bir kısmı müziğin ve dansın etkileşiminde yatmaktadır. Birisinin diğerinin içinde ne denli kök saldığını görmek gerekir. Müzik, dansın ruhsal bir yükselme etkisi edinmesine yol açarken, gizemli fiziksel gücü ile vücuda tesir etmektedir.

Lux’un hipnotik özelliği ve kusursuz gölge oyunu, Fauré’nin müziğinin ince ve cennetsel tatlılığıyla sarılmış vücutların nefasetini daha da arttırmaktadır.

Glory’de dansçıların vücutları değişik simbiyoz hallerinde bir araya gelir: akıcı veya gergin, oylumlu ya da minimalist. Fakat her zaman hareketin ustalığını ve kalitesini tanıtlayan “arada olma” özelliğiyle. Andonis Foniadakis’in virtüözlüğe olan sevgisi bu esere cömertçe yansımaktadır. Foniadakis, dansçılarından ruhani bir etki çekip çıkarmada özel bir yeteneğe sahiptir. Bunu hiçbir zaman seyirciyi duygusal olarak etkileme çabasına başvurmadan, dansçılarının bütünüyle mevcut;  gizemli, cüretkâr, yaratıcı ve bütünüyle insan olmalarını sağlayarak yapar.

Grand Théâtre de Genève Bale Grubu, bu performansın ritmini ihtiva etmektedir. Ki onda; orijinal, dramatik bir deyim, bir göz kırpışı kadar geçen zaman aralığında, doğum ve ölüm anları arasında gizemli parantezler açmaktadır.

Lux

“Karanlığı bilmeden Aydınlığı layıkıyla idrak etmek imkânsızdır.” 
Jean Paul Sartre

Yaşam ve ölüm, aydınlık ve karanlık arasında geçen bu diyalogda Ken Ossola, insanı hareketsiz bırakan müzik sayesinde açıklığın ve duruluğun egemen olduğu bir ufka doğru yelken açan yaşamın ve aydınlığın zaferiyle, müzik tarihinin bu başyapıtına yeni bir boyut kazandırıyor.

Fauré eserini şu sözlerle ifade etmiştir: “İnsanlar yazdığım Ağıtın ölüm korkusu ifade etmediğini söylediler, bazıları ise bu eseri bir ölüm ninnisi şeklinde adlandırdı. Ancak ölüm hakkında hissettiklerim tam olarak şundan ibarettir: hüzünlü bir aşamadan ziyade daha çok müşfik bir kurtuluş ve bunun ardından mutluluğa karşı hissedilen güçlü bir arzu…”

GLORY

Müzikal düzenleme ve ses tasarımı, Mahaut Lafont Baldauf, Anne Rodier, Electric Body VSTi©j-tarride, Electric Orchestra VSTi©j-tarride gibi isim ve toplulukların verdiği destekle, Julien Tarride tarafından yapılmıştır.

Andonis Foniadakis’in 2012 yılında oluşturduğu Glory eseri Handel’in muhteşem koro ve enstrümantal eserlerinin 22 dansçıyla sahnelenmesidir. Foniadakis’in beğeni toplayan bu eserinde özenle işlenmiş hareketlere muhteşem bir arka plan oluşturan kusursuz ve canlı müzikal ritimler eşlik etmektedir. Foniadakis’in Cenevre Büyük Tiyatrosu Balesi repertuarındaki en beğenilen eserlerinden biri olan Glory, koreografının karmaşık ve dinamik eser yaratma kabiliyetini yansıtan güzel bir örnek niteliğindedir.