Osmanlı cihana, kadınlar Osmanlı'ya hükmetti. Mahidevran o kadınlardan biri olmak için yola çıktı. Göğsünde parlayan bir nişan gibiydi masumiyeti. Önce onu kaybetti.

'Kimseye böyle bir hayat kısmet olmaz. Şu fani dünyadan bir toz zerresi gibi de gelip geçebilirdim. Oysa ben mor dağların kucağından Osmanlı Osmanlı'nın sarayına geldim. Krallarının sevdiği, hasekisi oldum. Taht için bir prens verdim, Mustafa'mı doğurdum. Belki de bu yüzden kimsenin ömrü hayatında göremeyeceği çirkeflik ve kötülükle karşılaştım. Ben bu dünyada, cehenneme düşseydim görebileceğim zebanileri gördüm. İyi kullarını bile ayartacak ustalıktaki şeytanları. Ben, Mahidevran, kimsenin yaşamaya cesaret edemeyeceği bir ömrü yaşadım.

Kaderi suçlayamam. Kendi yolumu kendim çizdim. Aşkta ve savaşta... O kazandı, ben kaybettim.'