Yarısı derli toplu, yarısı boyanmak üzere toplanmış bir ev. Oturma odasında lila rengi saten geceliğiyle Marcia arzı endam ediyor. Eşyaların üzerleri örtülmüş, duvar kâğıtları sökülmüş haldeki diğer odada boyacı Walter var. Birbirlerinden habersiz ikili, boyacının su almak üzere Marcia’nın tarafına geçmesiyle karşılaşıyor. Marcia tatilden yeni dönmüş ve evdeki boyanın çoktan bittiğini düşünüyor. Ama işte birtakım aksilikler olmuş ve iş olduğu gibi ortada. Marcia, Walter’ın varlığından son derece rahatsız, küçümser bir edayla konuşuyor onunla; bir an evvel işini bitirip gitmesini istiyor. Boyacı işinin başına döndüğü sırada kapı çalınıyor ve Jane giriyor içeri. Marcia’yı bir gece önce kocası Brian’la gördüğünü ve bu durumu Marcia’nın kocasına anlatacağını söylüyor. Akşam tekrar uğramak üzere kapıyı çarpıp dışarı çıkıyor. Konuşmalara şahit olan Walter ile Marcia arasında hızlı bir suç ortaklığı kuruluyor. Karşılıklı oturup sherry içerek dertleşmeye başlıyorlar. Çıkarlar söz konusu olunca sınıf farkı filan kalmıyor, iki eski dost gibi, bir muhabbet, bir muhabbet...

 

 

Bir de plan yapıyorlar, akşam Jane geldiğinde Walter, Marcia’nın otoriter armatör kocası rolünü oynayacak. Gereken tepkiyi verip gerçek koca eve dönmeden Jane def edilecek. Bu hizmete bir de bedel biçiyorlar, 500 pound... Walter anlaşmadan son derece memnun. Zira, aslen bir oyuncu kendisi. Boyacılığı para kazanmak için yapıyor. Derken Walter ve Marcia provalara başlıyorlar. Walter ‘Othello’dan ödünç replikler kullanarak çalışıyor rolüne. Jane geldiğinde ikisi de hazır! Boyacı, aldatılmış öfkeli kocaya ait ezber replikleri Marcia’nın kocasıymış gibi Jane’e söylemeye başlıyor. Rol gereği Marcia valizlerini alıp evi terk ediyor. Bu defa da iki aldatılmış eş, Marcia ve Walter dertleşmeye başlıyor... Bundan sonrası kahkaha tufanı...

 

Bu hikâye, Tiyatro Martı’nın “Hoş Geldin Boyacı” adlı oyununun kısa özeti. Donald Churchill imzası taşıyan oyunun yönetmenliğini Arif Akkaya yapıyor. Hakkını vererek, ustalıkla... Walter rolünde 18 yıl aradan sonra sahneye çıkan Erdal Özyağcılar’ı izliyoruz. Marcia’yı Berna Laçin, Jane’i ise Gözde Çetiner canlandırıyorlar.

 

Erdal Özyağcılar’ı sahnede izlemek farklı ve keyifli bir deneyim. Sanatçıyı, televizyon dizilerinden de severiz ama sahnede başka türlü bir enerjisi var, kendisine hayran bırakan. Berna Laçin de böylesi dev bir oyuncunun yanında ağırlığını koyuyor. Karşılıklı oynadıkları sahnelerdeki uyum dikkatinizi çekecektir eminim. Gözde Çetiner’in performansı da oldukça başarılı. Velhasıl, iyi oyunculuklar ve iyi bir metnin bu çok özel buluşması görmeye değer. Üstelik sıradan bir aldatma hikâyesi değil işlenen. Finalde kadın egosu üzerine öyle bir ters köşe yapıyor ki, oyunun o ana kadarki tüm seyrini değiştiriyor.

 

 

Bir de hatırlatma yapmak isterim. Tiyatro Martı, Erdal Özyağcılar’ın kızı Zeynep Özyağcılar’ın kurduğu bir topluluk. İlk kez geçen yıl Zeynep Özyağcılar’ın başrolü üstlendiği “Uçlar”la ‘perde’ dedi. “Hoş Geldin Boyacı” ise topluluğun ikinci oyunu. Özyağcılar Milliyet Sanat dergisinin ocak sayısına verdiği röportajda “Biraz da tiyatroya karşı gönül borcu” olarak tanımlıyor Tiyatro Martı’yı. “Zaten tiyatro kökenliyiz, içimizde hep tiyatro var. Bir tiyatromuz olsun, karınca kararınca oyunlar oynasın istedik” diyor.

 

Bu martı tiyatro semalarına çok yakışmış velhasıl... Daha nice oyunlara...