Çağdaş sanat alanında temel tartışmaları ve güncel eğilimleri, Arter’in programı ve Arter Koleksiyonu’yla ilişkilendirerek ele alan çağdaş sanat seminerleri, yapıtlarla ilişki kuran bireylerin kendi sorularını oluşturmasında yol gösterici olmayı amaçlıyor. 

 

Sanatçı ve öğretim üyesi Kerem Ozan Bayraktar’ın yürütücülüğünü üstleneceği altı haftalık “Dünyalar Nasıl Yapılır ve Dünyalar Nasıl Yıkılır?” semineri, sanatta gerçeklik algılarının felsefe, tarih ve bilimle birlikte evrimini ele alacak. Nelson Goodman’ın çoklu dünyalar teorisinden ilham alan sunum ve tartışmalar, tarih boyunca sanatın yarattığı dünyalara ve anlamın bu dünyalarda nasıl şekillendiğine odaklanacak. Farklı biçimsel yaklaşımları, soyutlama süreçlerini ve sistemik yöntemleri incelerken, çeşitli teorik çerçevelerden yararlanarak sanat ve anlam üretiminin dinamik yapısını vurgulayacak seminer dizisi, Arter Koleksiyonu’ndan seçilen yapıtların yanı sıra hem Türkiye’den hem de dünyanın farklı yerlerinden çağdaş sanat örneklerine odaklanarak çeşitli alıştırmalarla desteklenecek.

 

Altı haftalık “Dünyalar Nasıl Yapılır ve Dünyalar Nasıl Yıkılır?” seminer dizisi, 30 Nisan, 7-14-21-28 Mayıs ve 4 Haziran 2024 Salı günleri 19:00’da Arter’in Atölye mekânında gerçekleşecek. Seminerin biletleri, Arter’in giriş katında yer alan Danışma ve Bilet Gişesi’nden, Mobilet’ten veya Biletix’ten, toplu katılım veya her modül için ayrı ayrı olacak şekilde temin edilebilir. Arter Beraber üyeleri, atölye katılımlarında değişen oranlarda indirimlerden faydalanabilir. 

 

Seminerin detaylarını sanatçı ve öğretim üyesi Kerem Ozan Bayraktar’la konuştuk.

 

 

 

Seminer filozof Nelson Goodman’ın “dünya yapma” isimli kavramından ilham alıyor. Goodman, farklı disiplinlerin dünya inşa etme yöntemlerini, gerçekliğin oluşma koşullarını analiz eden bir düşünür. Örneğin bilim, gözlem ve deney yoluyla deneysel dünyalar inşa ederken, sanat, hayal gücü ve yaratıcılık yoluyla estetik dünyalar inşa ediyor. Felsefe ise mantıksal analiz ve sorgulama yoluyla kavramsal dünyalara yönelik bir etkinlik. Bunlar elbette birbirlerinden keskin bir biçimde ayrılmıyor ve birinin yapma tarzı diğerinin konusu olabilir. Seminerde bu aks üzerinde farklı dünya yapma yollarını yapıtlar üzerinden inceleyeceğiz. 

 

 

Seminer gerçeklik ile ilişkimizde gündelik hayattan örneklerle; sıradan olanın önemi ile başlıyor. Gerçekliği fark etmeden nasıl kurduğumuzu, alışkanlıklarımızın ve arka planımızın bunun üzerindeki etkisini tartışacağız. Ardından Goodman’ın sistemine giriş yapacağız ve “Dünyalar Nasıl Yapılır” isimli kitabında bahsettiği dünya yapma yollarını sanatçıların nasıl kullandığına odaklanacağız. İlerleyen bölümlerde sanat tarihsel anlatıların kurgusuna, biçim ve içerik ilişkilerine ve son olarak nesnelere değil sistemlere yönelen sanat yapılarına bakacağız. 

 

 

 

 

Seminer çağdaş sanata yönelik olmakla birlikte Rönesans’tan bu yana birçok yapıta da değiniyor çünkü günümüzdeki sanat algısını anlamak ve tarihin nasıl gerçeklik inşa ettiğini kavramak için zaman zaman geçmişe gitmek ve onu yorumlamak gerekiyor. Seminer felsefi olarak realizm ve irrealizm gibi dış dünyayla ilişkimizi açıklayan hareketlerden besleniyor.  

 

 

Koleksiyondan birçok yapıt seminerde hemen hemen tüm başlıklar içinde yer buluyor. Burada amaç koleksiyonların da sabit anlamlarla yüklü eserlerden değil farklı yorumlamalarla zenginleşen birliktelikler olduğunu vurgulamak. Eserler onlara yazdığımız künye bilgilerinden ibaret değiller ve her zaman yeni bağlamlarda yer alabilirler. Zaman zaman hiçbir arada düşünemeyeceğimiz eserler karşılıklı ele alındıklarında yeni anlam katmanları açabiliyor. Seminerde bu sınırları da keşfetmeye çalışacağız. 

 

 

 

 

 

 

Bu seminerin temel amaçlarından sanata yönelik fikirlerimizin nereden beslendiğini ve neden o şekilde olduğunu sorgulamak. Kendi düşünce biçimimizi fark ettiğimizde onu değiştirme potansiyelimiz de doğuyor. Olayları onlarla her karşılaştığımızda aynı şekilde okumak zorunda değiliz. Hatta Goodman’a göre bu bir okuma bile değil, bizzat yorumlarken dünyalar yapıyoruz. Bu bakış açısının sadece sanat değil gündelik yaşamdaki tüm etkinliklerimiz için değerli katkıları olacağını düşünüyorum. Statik bakış açılarının esnemesi, bizim gördüğümüz dışımızda farklı olasılıkların da olduğunu fark etmemize neden olabilir. İdeolojilerden tümüyle sıyrılamıyoruz ancak tekelci estetik ideolojilerden kurtulmak mümkün.