"Bu ülke cennet bahçesiydi, sen, ben, o ve digˆerleri gibi insanların, tıksırıncaya dek elinde bulunan bitmek bilmeyen altın ve yiyecek kaynaklarını yiyip doymayan insanların doldurdugˆu bir bahçe. As¸k! As¸k için ve aşk ile birbirimizi öldürdük; çünkü kardes¸ sevilmedigˆinden kardes¸inin boynunu kırıyordu... Birbirimizi sevmek ve sevilmek için birbirimizi bogˆazladık. Sonsuz tatmini yas¸adık ve bundan böyle, bizim de insanlıgˆın gözüne sokacak yaralarımız var, çünkü bu insanlık birine acımadan sevemez. Biz de herkese uyduk, takımda yerimizi aldık. Küstah kaygısızlıgˆımızdan kurtulup yeniden dirildik. Bu ülke cennet bahçesiydi, ama Eden(Cennet) Bahçesi’nin kalbinde as¸k yok, çünkü Havva Adem için degˆil, tanrı olmak için ısırdı elmayı.. Yeni Babil’in kapılarını zorlamak için kılıçlarımızı kus¸andık. S¸imdi buradayız, ve sonsuza kadar da burada kalacagˆız, kendimi bu is¸e adadım, bu karma karıs¸ık kalabalık kars¸ısında ant içerim."