"Seni kimse anlamıyor sanıyorsun..
Haklısın, anlamayacaklar.
Senin gözünden bakmadıklarına inanıyorsun..
Haklısın, bakmayacaklar.. asla."

"Okumaya başladığım andan itibaren; çok tanıdık, bir o kadar da yabancı hissettim kendimi hikâyeye. Hem dahil olmak istedim, hem de acımaktan korktuğum için uzak durmaya çalıştım. Bir sayfada o kadar haklıyken, hemen diğer sayfada öbürünün haklıya dönüşmesi karıştırdı aklımı. Ama en çok da kalbimi sanırım. Ve anladım ki; haklı-haksız değildi aranan. Sadece yaşananlar, açılan yaralar, yapıştırılan yara bantları ve çabalar vardı hayatı anlamlı kılan. Bir de paha biçilmez insan yavrusu. Bu 'gerçek' hikâye Tokat gibi çarpacak yüzünüze, hazırlıklı olun."
-Elif Özkalkanlı-

"Adı gibi, DİPe götürdü gerçekten de. Çıkması bana kaldı. Kötü oldu. Kötü oldum. Klişe olacak belki ama gerçekten de hayatım film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden. Gömdüğümü düşündüğüm her şey bir bir karşıma çıktı. Yüzleşmek kolay olmuyor, anlamak.. Hepsini buldum bu kitapta. Bir de, ne tesadüf, aynı yaşlardaki kızımı. Herkes köşesine çekilip; anılarından, ön yargılarından arınarak okumalı bu kitabı, 'kurtarmak' için. Tabii, hâlâ 'kurtarılacak' bir şey kaldıysa." 
-Emre G.-

"Sevgili arkadaşım Didem bir gün bana 'Kitap yazdım, sana yolluyorum ve yorumlarını bekliyorum' dediğinde açıkçası 'heyecanlanmadım' desem yalan olur. Bir arkadaşınızın kitap yazması heyecan ve aynı zamanda gurur verici bir his. Kitabı 24 saat geçmeden okudum ve belki de ilk defa bir kitabı okurken bu kadar empati yaptım. 'Bir kadın ve bir erkek hikayesi' bu roman. Hatta kadın olarak bir erkeğin duygularını dibine kadar hissedebildiğiniz, iyi bir hikaye. Çok fazla gerçek. Başlarda içinizi açıtsa da, romanı bitirdiğinizde, kendinizi iyi hissettiren cinsten. Hakiki ve samimi şeyleri seviyorum; Didem'in bu hikayesini de çok sevdim."
-Saadet Mançe-