Fyodor Dostoyevski, bir gazete haberinden esinlerek yazdığı bu öykü ile gerçeklikten yola çıkarak, kendi tanımıyla, 'düşsel' bir boyuta ulaşmıştır. Öykü, ana karakterin bir gün pencereden atlayarak intihar eden karIsının cansız bedeni ile karşı karşıya kalması sonucu içine düştüğü karmaşaya ve karakterin çarezice neler olup bittiğini sorgulama durumuna yoğunlaşmaktadır. Önsözde Dostoyevski durumu, "Adam şaşkınlık içindedir, düşünceleri darmadağınıktır. Evinde bir odadan ötekine dolaşarak olup biteni anlatmaya, kafasını toplarmaya çalışır. Doğaldır ki, öykünün anlatımı başlangıçta çelişkili duraksamalarla, birbirini tutmayan bölümlerle bir süre uzar gider; adamcağız bir yerde kendi kendisiyle konuşurken, başka bir yerde düşündüklerini onu dinleyen birine, bir yargıca anlatır gibidir" şeklinde tanımlamıştır.