Albümin baskı: Negatiften kağıt üzerine fotografik baskıyı ilk kez ticari kullanıma uygun hale getiren teknik. "Albümin gümüş baskı" olarak da anılır.



1850 yılında, önceden kumaş tüccarı olup fotoğrafa merak saran Louis Désiré Blanquart-Evrard (1802-1872) tarafından icat edilen albümin baskı, yumurta beyazında bulunan ve aslen suyu kanda tutmaya yarayan albümin maddesinin, baskı kimyasallarını kağıda yapıştırmak için kullanılmasını esas alıyordu. 1855'ten itibaren pozitif baskının önde gelen tekniğine dönüşen albümin baskı, 1860-1890 arasında altın çağını yaşadı.

Standart fotoğrafların dışında albümin baskının en popüler olduğu alan, Batı kültüründe günlük davetiye amacıyla sıkça kullanılan "carte de visite" (kartvizit, ziyaret kartı) oldu.

1800'lerin sonunda, Eastman Kodak firması tarafından piyasaya nitrat versiyonuyla sunulan ve çok daha ucuz ve seri üretime olanak sağlayan "film" teknolojisiyle, albümin baskının da aralarında bulunduğu, fotoğrafik plakalarla baskı teknikleri yavaş yavaş popüler kullanımdan kalktı. Ancak albümin baskı, malzemelerinin kolay elde edilebilirliği bakımından halen sık kullanılan alternatif baskı teknikleri arasındadır.













Albümin baskı, aşağıda sayılan basamaklar sonucu elde ediliyordu:

1) Genellikle %100 pamuktan oluşan bir kağıt, yumurta beyazı (albümin) ve tuzdan (sodyum klorür veya amonyum klorür) oluşan bir çözeltiyle kaplanıp, kurutulur. Albümin kağıdı yalıtarak duyarlayıcının üzerinde kalabileceği hafifçe parlak bir yüzey oluşturur.

2) Akabinde kağıt, yüzeyinin morötesi ışığa hassas hale gelmesi için, gümüş nitrat ve sudan oluşan bir solüsyona batırılır.

3) Kağıt morötesi ışık olmadan kurutulur.

4) Kurutulmuş kağıt, negatife doğrudan değdiği bir çerçeve içine konur. Negatif genelde kolodyumla kaplı cam bir negatiftir, ancak günümüzde modern gümüş halojenür negatifler de kullanılmaktadır. Negatifli kağıt, görüntü istenen koyuluk seviyesine ulaşana kadar ışığa maruz bırakılır. Eskiden bu işlem için doğrudan günışığı kullanılmış olsa da, kağıt en çok morötesi ışığa hassas olduğu için, bir UV ışıklama ünitesi kullanılması daha uygundur.

5) Sodyum tiyosülfat banyosu baskının tabını sabitler ve daha fazla koyulaşmamasını sağlar.

6) Altın ya da selenyum kullanılarak yapılan tonlama, fotoğrafın renk tonunu geliştirir ve fotoğrafı solmaya karşı korur. Tonlama işlemi, kullanılan malzemeye göre fotoğrafı tabladıktan öne ya da sonra uygulanabilir.