Gölge tiyatrosu, göç ve kimlik hikayelerinden ilham alan sergi 15 Eylül’den itibaren Paris belediyesinin hizmet binası Caserne Napoléon’de izlenebiliyor. Mekanın dış cephelerine yayılan 150x170 cm ebatlarındaki desenler aynı zamanda özel olarak geliştirilen QR kod sayesinde hareketli kısa videolarla destekleniyor.

 

 

Serginin ilhamını ise yıllar önce Onay Akbaş’ın Datça’da bir çay bahçesinin sahibinden aldığı kullanılmış adisyon kağıtları oluşturuyor. 20 yıl sonra günlük yaşamın bu parçaları, sergi vesilesiyle hafıza yüzeyleri, verimli topraklar ve itici görüntüler haline dönüşüyor: Akbaş’ın eserleri, Anadolu’nun çay bahçeleriyle Paris’in terasları arasında hayali bir bağ kuruyor. Sanatçı sergideki yapıtları zihinsel haritalar, hassas arşivler gibi görüyor. Sanatı bir nesne değil, bir sunu haline dönüştürüyor; kendisi ile başkaları, geçmiş ile şimdiki zaman ve kültürler arasından bir gidiş-dönüş yolculuğu oluşturuyor.

 

 

1964 yılında Fatsa'da doğan, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde resim eğitimi aldıktan sonra 1985’te Maltepe’de ilk stüdyosunu açan Onay Akbaş, 1988’de Paris’e taşındı. Ertesi yıl, Fransız Devrimi'nin 200. yıldönümünün bir parçası olarak, ilk kişisel sergisini Paris'teki Galerie Serio'da düzenledi. 1991'de birçok çağdaş sanat fuarına ve kolektif sergiye katıldığı, çeşitli akım ve milletlerden sanatçıları bir araya getiren Le chaînon manquant grubunun kurucu üyelerinden biri oldu. Grup, Arjantinli ressam Aznar'ın ölümünün ardından faaliyetlerini sonlandırdı. 1992'de Beaujolais'in birincilik ödülünü kazandı. 1995 ve 2005 yılları arasında Paris'teki Mac 2000 fuarına katılan danışmanlar ve sanatçılar arasında yer aldı. Sanatçının yeni sergisi 31 Ekim’e dek görülebiliyor.